Η περιγραφή που ακολουθεί αφορά στον γυναικείο πλήρως ανεπτυγμένο μαστό.
Ο μαστός (ή στήθος) αποτελεί ημισφαιρική λιπώδη πτυχή του δέρματος στο πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα, ο οποίος περιέχει τον μαστικό ή μαζικό αδένα και είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος στις γυναίκες μετά την εφηβεία (Η περιγραφή που ακολουθεί αφορά στον γυναικείο πλήρως ανεπτυγμένο μαστό).
Η εξωτερική μορφολογία του μαστού περιλαμβάνει τη θηλή, τη θηλαία άλω και τα αλωαία οζίδια. Η θηλή αποτελεί έπαρμα του δέρματος του μαστού που βρίσκεται λίγο πιο κάτω και έξω από το μέσο του μαστού. Στην κορυφή της υπάρχουν 15-20 στόμια όπου καταλήγουν οι γαλακτοφόροι πόροι. Το ύψος της θηλής είναι περίπου 1-1,5 cm και αυξάνει κατά τη γαλουχία (θηλασμός). Το καστανέρυθρο χρώμα της θηλής οφείλεται στην άφθονη παρουσία μελανίνης ουσίας.
Αναρρόφηση με βελόνη.
Αν το υγρό είναι αιμορραγικό ή παραμένει ψηλαφητή μάζα μετά την εκκένωση, εκτελείται ανοιχτή βιοψία. Αν υπάρξει υποτροπή, εκτελείται δεύτερη αναρρόφηση. Σε επανάληψη υποτροπής συνήθως απαιτείται ανοιχτή βιοψία.
Στερεό, κινητό, καλά περιγεγραμμένο, στρογγυλό ογκίδιο στο μαστό.
Καλοήθης όγκος, ο πιο συχνός όγκος σε γυναίκες 30 ετών. Εγχειρητική εκτομή σε μεγάλες ή αυξανόμενες μάζες.
Στα μικρά ινοαδενώματα μπορεί να γίνεται στενή παρακολούθηση.
Αντιβιοτικά. Παροχέτευση με βελόνη ή ανοιχτή με διάνοιξη και λήψη υλικού για καλλιέργεια.
Εκτομή των πάσχοντων πόρων σε υποτροπή. Αντλία μαστού σε περίπτωση θηλασμού.
Διακοπή ή αλλαγή τυχόν υπεύθυνης φαρμακευτικής αγωγής. Αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας, αν υπάρχει ορμονική διαταραχή.
Εκτέλεση βιοψίας ή υποδόριας μαστεκτομής (χωρίς αφαίρεση της θηλής), αν δεν ανταποκρίνεται στη συντηρητική αγωγή και την πάροδο του χρόνου.